Heej jullie daar aan de andere kant van de aardbol,
Estoy 4 meses en Honduras y me siento muy bien! Estoy feliz y tengo un familia maravillosa!
Nuja, we zullen maar verdergaan in Nederlands?
Hier in Comayagua is er nu elke avond iets in La parque central te doen :) (tot 20 december ofzoiets heb ik opgevangen) de aftrap was 5 december en daar ben ik natuurlijk naartoe geweest! Het was een leuke avond. Om te beginnen werd er afgeteld om de lichtjes van de grote kerstboom aan te steken en daarna waren er enkele dans optredens en dan later kwam er een groepje spelen, ze speelden ook bekende Engelse liedjes dus dat was wel leuk :)! Ik was samen met Eva en nog enkele hondurese vrienden gegaan! (Chachy en Nazareth, ze zijn 19 en 21 en hebben ons ook aan wat andere vrienden van hun voorgesteld)
De dag nadien ben ik met Eva, Chachy en Nazareth naar La Paz (dit is een stadje niet ver van comayagua) geweest, echt een leuk dagje! We zijn daar bij vrienden geweest van Chachy. De mensen zijn hier toch steeds ontzettend gastvrij hoor! Die vrienden hebben ons meegenomen naar mooie plaatsjes in de stad en hebben eten voorzien voor ons enzo!
Daarnaast heb ik nog verschillende keren afgesproken met Chachy, Nazareth en Eva. We zijn naar de cinema geweest, we waren ook vele avonden in het park te vinden natuurlijk, we zijn bij elkaar thuis geweest, …
Naast de optredens in het park was er ook “kermis” (zo’n vijftal atracties, waar van enkele niet echt veilig leken, superoude dingen :p nuja de meesten waren voor kleine kindjes, voor grotere had je het reuzenrad – waarin je al schrik had :p – en nog een ander ding waar we ons niet aan durfden wagen, en nog enkele kraampjes zoals eendjes vissen,…). Hier ben ik eens met Akiko, Edith, Wendy en Raffa heen geweest :)! Leuke avond!
Zaterdag (12 dec) zijn Eva en ik mee geweest op een tripje met de universiteit van Comayagua. De AFS-vrijwilligster hier in Comayagua had dat geregeld (ze werkt namelijk in de universiteit). Ik heb weer prachtige dingen gezien! We waren naar een natuurpark geweest, en ik voelde me daar echt in de jungle! De wegjes langs waar we wandelden maakten het tochtje echt zwaar! Maar het was de moeite om tot de waterval te gaan – wel heel wat kleiner dan de waterval in pulhapanzak, maar ook heel mooi! – en even dat junglegevoel te hebben. De wandeling was echt prachtig!
Ik ben ook nog eens met Akiko naar de plaats geweest waar men met kindjes die op straat geleefd hebben werkt en kindjes van wie de familie niet voor hen kan zorgen. En wie zag ik daar? :p het onschuldig schattige kindje,dat je zo doordringend kan aankijken. Ja, dat kindje dat ik eens geld gegeven heb toen hij erom kwam vragen en dat me nadien nog paar keren om geld is komen vragen^^ ik was blij te zien dat hij nu in goede handen is! Echt super! En wat een acrobaatjes zijn die kindjes, die lopen op hun handen van een trap, naar het schijnt hebben ze dit in de straat geleerd! We hebben ook met enkele vrijwilligers daar gebabbeld, een fransman – ik probeerde even men Frans uit, maar gaf het al snel op, ik ben het echt ferm kwijt, het Spaans domineert als ik Frans praat – en 2 van Zwitserland. Ik ga proberen er wat meer heen te gaan, we hebben nu ook de nummer van één van de vrijwilligers dus als ik niets te doen heb kan ik ginder misschien wat gaan helpen, ofja zoals die dag gewoon met de kindjes praten en wat spelen. (Ze zijn allemaal erg geïnteresseerd vanwaar je komt enzo, en je leert ook van hen.)
Als afsluiter een kleine conversatie met Joaquin (men gastbroer):
Joaquin: Lore, hebben jullie ook zo’n pilla in België?
Ik: nee, in België heeft niemand dat.
Joaquin: Hoe wassen jullie je kleren dan? (hij heeft geen wasmachine in zen huis)
Ik: met een wasmachine é :), maar die is wel anders dan die dat je hier in huis hebt.
Joaquin: aah, zo’n wasmachine uit de films?
Ik glimlach :): ja, zo’n wasmachine als in de films
Joaquin: en wat doen jullie dan als jullie een dag of enkele dagen geen water hebben?
Ik: Wij hebben altijd stromend water in België
Als ik aan dit gesprekje terugdenk moet ik altijd glimlachen, maar ik besef des te meer dat we dankbaar mogen zijn voor de luxe die wij in België hebben, we beseffen het niet altijd, maar we hebben het ginder echt goed in dat Belgenlandje:) Want voor sommige mensen hier is ons leven iets van uit “de filmkes”!
Lore x
vrijdag 18 december 2009
zaterdag 5 december 2009
viva la democracia!
Hola amigos
Lore is nog steeds in Honduras en heeft het hier nog steeds naar haar zin.
Men tripje met de scouts was weer eens afgelast, typisch honduras :)! En eigenlijk zijn die hun bijeenkomsten vrij saai. Ze komen altijd samen om te spreken over het één of ander dat ze gaan doen (waar ik dan naar uitkijk, maar zoals je merkt gaat dit dan meestal niet door) enja dan zit ik daar altijd bij voor pietsnot :p
Ondertussen beginnen de Hondurezen in kerststemming te komen (iets waar ik totaal niet aan toe ben met dit lekker warme weertje^^ een kerstmisgevoel heb ik met andere woorden totaal niet :p). Kerstverlichting, kerstversiering en kerstbomen worden bovengehaald en dat doet me toch ook op tijd eens aan België denken en jullie daar allemaal :)! Ja, ik word op tijd nog eens overvallen door een klein beetje heimwee, maar bon, dat hoort erbij en ik wil hier nog niet weg, daarvoor ben ik hier te graag :)! Vooral de opblaasbare sneeuwmannen als kerstversiering vind ik te grappig in dit klimaat, de meesten hier hebben nog nooit sneeuw gezien :p! Velen hun droom hier is ooit sneeuw te zien :p!
Ooh, en Lore is verdikt^^ (maar vermijd de weegschaal – gelukkig hebben we dat niet^^) zelfs haar gastzussen merken het op :p! de één kwam namelijk binnen en zei keivrolijk tegen mij: “ooh tu estas mas gorda, pero esta bonita” wat betekent: “ooh, je bent dikker, maar dat is mooi” Haha :D ik moest meteen lachen :p
De verkiezingen zijn ondertussen gepasseerd, dat was namelijk 29 november, dus bij deze zouden de politieke problemen van de baan moeten zijn :). Pepe lobo wordt de nieuwe president voor de geïnteresseerden :)!
Maar of er hier echt veel mensen gaan stemmen zijn ben ik niet zeker, men gastbroer en zus bijvoorbeeld gingen al niet stemmen, want zij zijn nog steeds voor Zelaya (de afgezette president). Men gastbroer zei tegen mij dat er geen enkele presidentskandidaat was die hun voorstelden, enkel kandidaten die de rijken voorstelden en die gaan niks veranderen was zen mening. Zelaya was dit volgens hem wel aan het doen. (hij vertelde me dat Zelaya het minimumloon per maand – dat is hier echt niet veel, nu naar het schijnt 5500 lps, wat ongeveer 275 euro is als ik juist gerekend heb – had opgetrokken.) dus zijn degene die nog steeds voor Zelaya zijn uit protest niet geen stemmen.
Nuja, ik heb te weinig verstand van politiek om er men mening over te uiten en jullie volledig toe te lichten^^
Ik heb over het algemeen de laatste 2 weken niet echt veel gedaan, veel thuis geweest en me beziggehouden met de alledaagse dingen zoals strijken, koken, kleren wassen, helpen kuisen, veel tv kijken^^,… maar ook naar het park en de mall gaan met Eva.
Ik ben wel eens met één van men oudste zussen naar familie van haar man in de bergen gegaan. Die mensen wonen daar echt prachtig! Ik heb veel met men zus gebabbeld en we hebben ook gebasketbald daar :)! Echt zalig zo’n basketpleintje naast het (grote!) huis en aan de andere kant van het pleintje de bergen en het uitzicht over een stukje comayagua! Je moest wel opletten dat de bal niet naar beneden rolde :p gelukkig stonden er enkele hekken^^ en ik heb de zon mooi achter de bergen zien zakken, prachtig!!
We (ik en Eva) hebben ook nog eens een ontmoeting gehad met de AFS vrijwilligers hier in comayagua. Dat was leuk om nog eens over onze ervaringen hier te praten.
Gisteren (Vrijdag 4 december) was er dan iets te doen in la parque central rond AIDS (er is me verteld geweest dat dat hier nog een groot probleem is, en men zij dat er zowat elke maand 3 nieuwe gevallen van aids zijn – wat ik vrij veel vind) en rond Chagas (iedereen weet waarschijnlijk wel wat AIDS is, maar ik denk dat jullie bij Chagas de wenkbrauwen wel even fronsen dus geef ik een korte toelichting: Chagas is een ziekte waarvan Chinches (dit zijn insecten) de dragers kunnen zijn. Chinches leven meestal in huizen – maar vooral in de bergen en in arme huisjes, al bestaat het ook in de steden – en komen snachts uit hun holletjes om je te bijten, en als de Chinche die je beet besmet was met Chagas ben je in het begin griepachtig, daarna heb je 10 à 20 jaar geen symptomen meer en dan als laatste fase krijg je een hartaanval (na 10 à 20 jaar dus). Is er iets aan te doen? Ja min of meer, door onderzoeken van het bloed kan men zien of je de ziekte hebt of niet en alsje ze hebt kun je medicatie nemen – heel je leven heb ik willen verstaan – die de hartaanval voorkomt, en om te voorkomen dat je gebeten wordt moetje gewoon je huis op tijd eens checken. Maar je mag deze insecten niet doden – met een vergif dood je het insect, maar de eitjes kunnen tot 6 maand nadien overleven en als je erop stapt kan het bloed van het insect nog mensen besmetten – dus moet je het met een plastiek zakje opnemen en het naar het centrum brengen waar ze die onderzoeken doen. (Waarschijnlijk ga ik me voor de zekerheid ook wel laten onderzoeken voor ik naar huis vertrek) Ik kan er nog meer over vertellen, maar laten we het hier bij houden om jullie niet te vervelen)
Akiko had dus gevraagd of ik wou gaan helpen en dat deed ik met plezier :)! De voorbereidingen begonnen donderdag al, we kregen eerst een hele uitleg over Chagas – hoe zou ik dit anders allemaal weten?:p – van Shu (of hoe je dat ook schrijft) hij is een andere Japanees die werkt als vrijwilliger waar ze de onderzoeken doen en nadien zijn we begonnen met allemaal uitleg te verzamelen en op een groot bord te plakken, we hebben veel getekend en geknutseld want dit bord was voor kinderen bedoeld dus het moest simpel weergegeven worden. Dit bord kon men dus in het park bezichtigen op vrijdag. Vrijdag dan was een vermoeiende dag^^ eerst werd aan al het volk dat er was (vooral kinderen) uitleg gegeven over aids en chagas en nadien waren er vier activiteiten – in verband met chagas - gepland die de kinderen konden doen. Ik moest één van die activiteiten bemannen, namelijk de puzzels :) het was best leuk, maar wat een drukte! Alle kindjes wilden tegelijk puzzelen, maar ik had er maar vier :p! Maar het was echt leuk te helpen en even bij de vrijwilligers te horen :)! Ik was wel doodmoe toen ik thuiskwam^^
Voila, daarnaast is er niet veel meer gebeurd, buiten dat men een beetje verbouwd heeft in huis, men kamer is nu gehalveerd en men is nog meer aant verbouwen, namelijk de keuken komt in de living en van de keuken gaat men een kamer maken.
En dit was het voor deze keer :) – precies een beetje veel, maar bon zo hebben jullie ook je lectuur é :p
Hasta la proxima!
Mucho besos
Lore xx
Lore is nog steeds in Honduras en heeft het hier nog steeds naar haar zin.
Men tripje met de scouts was weer eens afgelast, typisch honduras :)! En eigenlijk zijn die hun bijeenkomsten vrij saai. Ze komen altijd samen om te spreken over het één of ander dat ze gaan doen (waar ik dan naar uitkijk, maar zoals je merkt gaat dit dan meestal niet door) enja dan zit ik daar altijd bij voor pietsnot :p
Ondertussen beginnen de Hondurezen in kerststemming te komen (iets waar ik totaal niet aan toe ben met dit lekker warme weertje^^ een kerstmisgevoel heb ik met andere woorden totaal niet :p). Kerstverlichting, kerstversiering en kerstbomen worden bovengehaald en dat doet me toch ook op tijd eens aan België denken en jullie daar allemaal :)! Ja, ik word op tijd nog eens overvallen door een klein beetje heimwee, maar bon, dat hoort erbij en ik wil hier nog niet weg, daarvoor ben ik hier te graag :)! Vooral de opblaasbare sneeuwmannen als kerstversiering vind ik te grappig in dit klimaat, de meesten hier hebben nog nooit sneeuw gezien :p! Velen hun droom hier is ooit sneeuw te zien :p!
Ooh, en Lore is verdikt^^ (maar vermijd de weegschaal – gelukkig hebben we dat niet^^) zelfs haar gastzussen merken het op :p! de één kwam namelijk binnen en zei keivrolijk tegen mij: “ooh tu estas mas gorda, pero esta bonita” wat betekent: “ooh, je bent dikker, maar dat is mooi” Haha :D ik moest meteen lachen :p
De verkiezingen zijn ondertussen gepasseerd, dat was namelijk 29 november, dus bij deze zouden de politieke problemen van de baan moeten zijn :). Pepe lobo wordt de nieuwe president voor de geïnteresseerden :)!
Maar of er hier echt veel mensen gaan stemmen zijn ben ik niet zeker, men gastbroer en zus bijvoorbeeld gingen al niet stemmen, want zij zijn nog steeds voor Zelaya (de afgezette president). Men gastbroer zei tegen mij dat er geen enkele presidentskandidaat was die hun voorstelden, enkel kandidaten die de rijken voorstelden en die gaan niks veranderen was zen mening. Zelaya was dit volgens hem wel aan het doen. (hij vertelde me dat Zelaya het minimumloon per maand – dat is hier echt niet veel, nu naar het schijnt 5500 lps, wat ongeveer 275 euro is als ik juist gerekend heb – had opgetrokken.) dus zijn degene die nog steeds voor Zelaya zijn uit protest niet geen stemmen.
Nuja, ik heb te weinig verstand van politiek om er men mening over te uiten en jullie volledig toe te lichten^^
Ik heb over het algemeen de laatste 2 weken niet echt veel gedaan, veel thuis geweest en me beziggehouden met de alledaagse dingen zoals strijken, koken, kleren wassen, helpen kuisen, veel tv kijken^^,… maar ook naar het park en de mall gaan met Eva.
Ik ben wel eens met één van men oudste zussen naar familie van haar man in de bergen gegaan. Die mensen wonen daar echt prachtig! Ik heb veel met men zus gebabbeld en we hebben ook gebasketbald daar :)! Echt zalig zo’n basketpleintje naast het (grote!) huis en aan de andere kant van het pleintje de bergen en het uitzicht over een stukje comayagua! Je moest wel opletten dat de bal niet naar beneden rolde :p gelukkig stonden er enkele hekken^^ en ik heb de zon mooi achter de bergen zien zakken, prachtig!!
We (ik en Eva) hebben ook nog eens een ontmoeting gehad met de AFS vrijwilligers hier in comayagua. Dat was leuk om nog eens over onze ervaringen hier te praten.
Gisteren (Vrijdag 4 december) was er dan iets te doen in la parque central rond AIDS (er is me verteld geweest dat dat hier nog een groot probleem is, en men zij dat er zowat elke maand 3 nieuwe gevallen van aids zijn – wat ik vrij veel vind) en rond Chagas (iedereen weet waarschijnlijk wel wat AIDS is, maar ik denk dat jullie bij Chagas de wenkbrauwen wel even fronsen dus geef ik een korte toelichting: Chagas is een ziekte waarvan Chinches (dit zijn insecten) de dragers kunnen zijn. Chinches leven meestal in huizen – maar vooral in de bergen en in arme huisjes, al bestaat het ook in de steden – en komen snachts uit hun holletjes om je te bijten, en als de Chinche die je beet besmet was met Chagas ben je in het begin griepachtig, daarna heb je 10 à 20 jaar geen symptomen meer en dan als laatste fase krijg je een hartaanval (na 10 à 20 jaar dus). Is er iets aan te doen? Ja min of meer, door onderzoeken van het bloed kan men zien of je de ziekte hebt of niet en alsje ze hebt kun je medicatie nemen – heel je leven heb ik willen verstaan – die de hartaanval voorkomt, en om te voorkomen dat je gebeten wordt moetje gewoon je huis op tijd eens checken. Maar je mag deze insecten niet doden – met een vergif dood je het insect, maar de eitjes kunnen tot 6 maand nadien overleven en als je erop stapt kan het bloed van het insect nog mensen besmetten – dus moet je het met een plastiek zakje opnemen en het naar het centrum brengen waar ze die onderzoeken doen. (Waarschijnlijk ga ik me voor de zekerheid ook wel laten onderzoeken voor ik naar huis vertrek) Ik kan er nog meer over vertellen, maar laten we het hier bij houden om jullie niet te vervelen)
Akiko had dus gevraagd of ik wou gaan helpen en dat deed ik met plezier :)! De voorbereidingen begonnen donderdag al, we kregen eerst een hele uitleg over Chagas – hoe zou ik dit anders allemaal weten?:p – van Shu (of hoe je dat ook schrijft) hij is een andere Japanees die werkt als vrijwilliger waar ze de onderzoeken doen en nadien zijn we begonnen met allemaal uitleg te verzamelen en op een groot bord te plakken, we hebben veel getekend en geknutseld want dit bord was voor kinderen bedoeld dus het moest simpel weergegeven worden. Dit bord kon men dus in het park bezichtigen op vrijdag. Vrijdag dan was een vermoeiende dag^^ eerst werd aan al het volk dat er was (vooral kinderen) uitleg gegeven over aids en chagas en nadien waren er vier activiteiten – in verband met chagas - gepland die de kinderen konden doen. Ik moest één van die activiteiten bemannen, namelijk de puzzels :) het was best leuk, maar wat een drukte! Alle kindjes wilden tegelijk puzzelen, maar ik had er maar vier :p! Maar het was echt leuk te helpen en even bij de vrijwilligers te horen :)! Ik was wel doodmoe toen ik thuiskwam^^
Voila, daarnaast is er niet veel meer gebeurd, buiten dat men een beetje verbouwd heeft in huis, men kamer is nu gehalveerd en men is nog meer aant verbouwen, namelijk de keuken komt in de living en van de keuken gaat men een kamer maken.
En dit was het voor deze keer :) – precies een beetje veel, maar bon zo hebben jullie ook je lectuur é :p
Hasta la proxima!
Mucho besos
Lore xx
Abonneren op:
Posts (Atom)
