Hola amigos
Lore is nog steeds in Honduras en heeft het hier nog steeds naar haar zin.
Men tripje met de scouts was weer eens afgelast, typisch honduras :)! En eigenlijk zijn die hun bijeenkomsten vrij saai. Ze komen altijd samen om te spreken over het één of ander dat ze gaan doen (waar ik dan naar uitkijk, maar zoals je merkt gaat dit dan meestal niet door) enja dan zit ik daar altijd bij voor pietsnot :p
Ondertussen beginnen de Hondurezen in kerststemming te komen (iets waar ik totaal niet aan toe ben met dit lekker warme weertje^^ een kerstmisgevoel heb ik met andere woorden totaal niet :p). Kerstverlichting, kerstversiering en kerstbomen worden bovengehaald en dat doet me toch ook op tijd eens aan België denken en jullie daar allemaal :)! Ja, ik word op tijd nog eens overvallen door een klein beetje heimwee, maar bon, dat hoort erbij en ik wil hier nog niet weg, daarvoor ben ik hier te graag :)! Vooral de opblaasbare sneeuwmannen als kerstversiering vind ik te grappig in dit klimaat, de meesten hier hebben nog nooit sneeuw gezien :p! Velen hun droom hier is ooit sneeuw te zien :p!
Ooh, en Lore is verdikt^^ (maar vermijd de weegschaal – gelukkig hebben we dat niet^^) zelfs haar gastzussen merken het op :p! de één kwam namelijk binnen en zei keivrolijk tegen mij: “ooh tu estas mas gorda, pero esta bonita” wat betekent: “ooh, je bent dikker, maar dat is mooi” Haha :D ik moest meteen lachen :p
De verkiezingen zijn ondertussen gepasseerd, dat was namelijk 29 november, dus bij deze zouden de politieke problemen van de baan moeten zijn :). Pepe lobo wordt de nieuwe president voor de geïnteresseerden :)!
Maar of er hier echt veel mensen gaan stemmen zijn ben ik niet zeker, men gastbroer en zus bijvoorbeeld gingen al niet stemmen, want zij zijn nog steeds voor Zelaya (de afgezette president). Men gastbroer zei tegen mij dat er geen enkele presidentskandidaat was die hun voorstelden, enkel kandidaten die de rijken voorstelden en die gaan niks veranderen was zen mening. Zelaya was dit volgens hem wel aan het doen. (hij vertelde me dat Zelaya het minimumloon per maand – dat is hier echt niet veel, nu naar het schijnt 5500 lps, wat ongeveer 275 euro is als ik juist gerekend heb – had opgetrokken.) dus zijn degene die nog steeds voor Zelaya zijn uit protest niet geen stemmen.
Nuja, ik heb te weinig verstand van politiek om er men mening over te uiten en jullie volledig toe te lichten^^
Ik heb over het algemeen de laatste 2 weken niet echt veel gedaan, veel thuis geweest en me beziggehouden met de alledaagse dingen zoals strijken, koken, kleren wassen, helpen kuisen, veel tv kijken^^,… maar ook naar het park en de mall gaan met Eva.
Ik ben wel eens met één van men oudste zussen naar familie van haar man in de bergen gegaan. Die mensen wonen daar echt prachtig! Ik heb veel met men zus gebabbeld en we hebben ook gebasketbald daar :)! Echt zalig zo’n basketpleintje naast het (grote!) huis en aan de andere kant van het pleintje de bergen en het uitzicht over een stukje comayagua! Je moest wel opletten dat de bal niet naar beneden rolde :p gelukkig stonden er enkele hekken^^ en ik heb de zon mooi achter de bergen zien zakken, prachtig!!
We (ik en Eva) hebben ook nog eens een ontmoeting gehad met de AFS vrijwilligers hier in comayagua. Dat was leuk om nog eens over onze ervaringen hier te praten.
Gisteren (Vrijdag 4 december) was er dan iets te doen in la parque central rond AIDS (er is me verteld geweest dat dat hier nog een groot probleem is, en men zij dat er zowat elke maand 3 nieuwe gevallen van aids zijn – wat ik vrij veel vind) en rond Chagas (iedereen weet waarschijnlijk wel wat AIDS is, maar ik denk dat jullie bij Chagas de wenkbrauwen wel even fronsen dus geef ik een korte toelichting: Chagas is een ziekte waarvan Chinches (dit zijn insecten) de dragers kunnen zijn. Chinches leven meestal in huizen – maar vooral in de bergen en in arme huisjes, al bestaat het ook in de steden – en komen snachts uit hun holletjes om je te bijten, en als de Chinche die je beet besmet was met Chagas ben je in het begin griepachtig, daarna heb je 10 à 20 jaar geen symptomen meer en dan als laatste fase krijg je een hartaanval (na 10 à 20 jaar dus). Is er iets aan te doen? Ja min of meer, door onderzoeken van het bloed kan men zien of je de ziekte hebt of niet en alsje ze hebt kun je medicatie nemen – heel je leven heb ik willen verstaan – die de hartaanval voorkomt, en om te voorkomen dat je gebeten wordt moetje gewoon je huis op tijd eens checken. Maar je mag deze insecten niet doden – met een vergif dood je het insect, maar de eitjes kunnen tot 6 maand nadien overleven en als je erop stapt kan het bloed van het insect nog mensen besmetten – dus moet je het met een plastiek zakje opnemen en het naar het centrum brengen waar ze die onderzoeken doen. (Waarschijnlijk ga ik me voor de zekerheid ook wel laten onderzoeken voor ik naar huis vertrek) Ik kan er nog meer over vertellen, maar laten we het hier bij houden om jullie niet te vervelen)
Akiko had dus gevraagd of ik wou gaan helpen en dat deed ik met plezier :)! De voorbereidingen begonnen donderdag al, we kregen eerst een hele uitleg over Chagas – hoe zou ik dit anders allemaal weten?:p – van Shu (of hoe je dat ook schrijft) hij is een andere Japanees die werkt als vrijwilliger waar ze de onderzoeken doen en nadien zijn we begonnen met allemaal uitleg te verzamelen en op een groot bord te plakken, we hebben veel getekend en geknutseld want dit bord was voor kinderen bedoeld dus het moest simpel weergegeven worden. Dit bord kon men dus in het park bezichtigen op vrijdag. Vrijdag dan was een vermoeiende dag^^ eerst werd aan al het volk dat er was (vooral kinderen) uitleg gegeven over aids en chagas en nadien waren er vier activiteiten – in verband met chagas - gepland die de kinderen konden doen. Ik moest één van die activiteiten bemannen, namelijk de puzzels :) het was best leuk, maar wat een drukte! Alle kindjes wilden tegelijk puzzelen, maar ik had er maar vier :p! Maar het was echt leuk te helpen en even bij de vrijwilligers te horen :)! Ik was wel doodmoe toen ik thuiskwam^^
Voila, daarnaast is er niet veel meer gebeurd, buiten dat men een beetje verbouwd heeft in huis, men kamer is nu gehalveerd en men is nog meer aant verbouwen, namelijk de keuken komt in de living en van de keuken gaat men een kamer maken.
En dit was het voor deze keer :) – precies een beetje veel, maar bon zo hebben jullie ook je lectuur é :p
Hasta la proxima!
Mucho besos
Lore xx
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten