Solo faltan 3 meses

Hola!

Que tal en Belgica? Aqui todo cheque :).

Om te beginnen zal ik eens vertellen hoe het reisje met AFS naar La Ceiba is geweest. Het waren 4 leuke daagjes. We waren maar met 3 Belgen maar zo hebben we ook de Duitsers en Italianen wat beter leren kennen. Al in de bus met het opgaan zat de sfeer er in:)! Italiaanse en Duitse jongens Nederlandse woorden leren zorgt namelijk voor hilarische momenten en enorme lachbuien!^^
De tweede dag ben ik met de 2 andere Belgen in het hotel gebleven en in het garifuna dorpje Sambo Creek gaan wandelen en eten terwijl alle anderen naar cayos cuchinos gingen (wij Belgen hadden dat allemaal namelijk al eens gezien – zie blog roatan). ’s Avonds zijn we heerlijke Baleadas gaan eten in het park.
De volgende dag hebben we een wandeling gemaakt – beetje jungleachtig:p – naar een prachtig plaatsje waar we konden zwemmen en van de rotsen springen vlak bij een waterval :)! En ’s avonds was er dan het WWF “event” – laten we het een bijeenkomst van wat mensen noemen :p – in verband met de opwarming van de aarde.
Enja de dag nadien was het alweer tijd om terug huiswaarts te keren…

Toen ik terug kwam van het reisje was men nieuwe huisgenoot ook al aangekomen. Een nieuwe Japanse vrijwilligster, ze noemt saya.

Pasen is hier in mijn stad – Comayagua – een belangrijk feest. Anais (één van de Belgen) is dan voor enkele daagjes naar hier gekomen.
Donderdagavond is hier dé avond. We zijn toen ’s avonds naar het park gegaan. Eerst werd er een soort toneel opgevoerd van de terechtstelling van Jezus (men broer speelde Jezus, vond ik best wel grappig :p), later op de avond kwam er een processie door de straten, beetje vreemd allemaal voor ons, het leek allemaal wat op een sekte bij momenten :p! nuja, het geloof hier is nog veel sterker… Na deze processie (ongeveer 12u ‘s nachts) begon men dan de alfombra’s te maken (tapijten gemaakt met natuurlijke materialen). De bevolking van Comayagua werkt daar de hele nacht aan. Wij waren in de disco en gingen op tijd eens checken hoe de alfombra’s vorderden, maar tegen half 5 waren we volledig uitgeput en zijn we ons bedje ingekropen.
De volgende dag al om 10 uur opgestaan om de afgewerkte alfombra’s snel te gaan bekijken. Want er ging weer een processie passeren die over de alfombra’s wandelt waardoor ze dus allemaal vernietigt zijn.

Op het einde van dit weekje paasvakantie mocht ik de luchthaven dus nog eens een bezoekje brengen… het was geweldig mama en Lise terug te zien, vreemd, maar geweldig:)! (En nog geweldiger om Belgische chocolade te eten :p haha :D!) Ik ben met hen nog eens terug gegaan naar Roatan en naar de waterval Pulhapanzak. Zodat ze toch ook een beetje een idee hebben van hoe prachtig Honduras wel niet is:)! En ze hebben natuurlijk men huis en stad en familie eens gezien en hebben bij deze een ideetje van hoe ik hier geleefd heb en nog drie maand ga leven. Ik heb er van genoten.

Voilà, en morgen vertrekken zij naar huis en dat wil zeggen dat ik maandag men normale Hondurese leventje weer op pik en naar school ga.

cuidate.
Lore x